Obraz

Obraz Matki Bożej z Dziciątkiem, dziś nazywany obrazem Matki Bożej Tylickiej został podarowany miejscowej ludności przez Biskupa Krakowskiego Piotra Tylickiego w 1612 roku. Sama data jego powstania nie jest znana, jednak autorstwo tego obrazu przypisuje się niderlandzkiemu malarzowi Adrianowi  Ysenbrandtowi, dlatego obraz może liczyć ok. 500 lat.
Sam obraz jest w sobie wyjątkowy. Matka Boża trzyma Dzieciątko Jezus na prawej dłoni, a nie jak na ogół na lewej. Dzieciątko nie siedzi, a stoi i lekko tuli się do swojej Matki, Maryi. Obraz robi wrażenie trójwymiarowego, gdzie na pierwszym planie możemy dostrzec Maryję z Dzieciątkiem Jezu, zaś w oddali odsłoniętą kotarę.
Wyjątkowość tylickiego obrazu, bardzo dobrze oddał Ordynariusz Diecezji Tarnowskiej Biskup Andrzej Jeż, kiedy w homilii podczas ogłoszenia Sanktuarium w Tyliczu mówił: "Na obrazie Matki Bożej Tylickiej oglądamy scenę pełną czułości i ciepła. Matka delikatnym gestem obejmuje swego Syna i przytula Go do Swojego policzka.

Syn, tak jak to często robią dzieci, zakłada ręce na szyję Matki i tuli się w Jej ramionach. Dwie twarze, Matki i Syna trwają w miłosnym uścisku. Patrząc na ten obraz, czujemy się niejako przytuleni przez Maryję, objęci Jej troskliwym ramieniem. Kiedy będziemy wchodzić do tego Sanktuarium, będziemy mieli doswiadczenie Jej matczynej bliskosci i obecności. W jej Matczynych ramionach, zawsze odnajdujemy również Jezusa. Maryja, przytulając nas do swego serca, prowadzi nas do Jezusa i chce byśmy, tak jak Ona objęli Go z miłością, byśmy uczynili z Niego centrum swojego życia i ostateczny cel naszej ziemskiej drogi. Maryja przytulając swoją twarz do twarzy Jezusa, przypomina nam także, iż nosimy w naszych duszach obraz Boga, kóry nas stworzył, zaś poprzez swoje dobre i świate życie, mamy stale upodabniać się do Niego. Czy można w nas rozpoznać Boże rysy? Niech to pytanie powraca do nas, ilekroć będziemy patrzeć na tylicki obraz i na dwie przytulone na nim twarze, Maryi i Jezusa."